قوطی‌گذاری و لوله‌گذاری

در این مرحله که قوطی‌گذاری نام دارد، برقکار قوطی‌های برق را با توجه به خطوطی که قبلاً کشیده شده ومکان‌هایی که با شیارکن درآورده شده نصب می‌کند. بایستی دقت شود که قوطی‌های برق کاملاً با سطح دیوار هم تراز شوند. قوطی‌های برق را می‌توان با گچ در دیوار چسباند. در مواردی که بیش از یک قوطی نیاز است بایستی قوطی‌ها را با توجه به زوائدی که در اطراف دارند به هم متصل کرد.

 

بعد از مرحله گذاشتن قوطی‌ها نوبت به لوله‌گذاری کف و بدنه است. لوله‌های بدنه با رسیدن به نزدیکی کف ساختمان، بایستی از یک سر به زانو متصل شوند و از سر دیگر به لوله کف متصل شوند. محل اتصال لوله‌ها به زانو بایستی توسط نوار چسب بهم متصل شود. از لوله‌های خرطومی و لوله‌های پی وی سی می‌توان استفاده کرد.

 

لوله‌های خرطومی پلاستیکی در اندازه‌های 16.13.11 و در بسته‌های 45 متری موجود هستند و موارد استفاده از آن‌ها در مناطق خشک به صورت توکار می‌باشد. البته اندازه‌های دیگری نیز وجود دارند که چندان رایج نیستند. این لوله‌ها در سه نوع معمولی، بتونی و نسوز ساخته می‌شوند. در سقف یا کف باید از نوع بتونی آن‌ها استفاده شود. در مواردی که با حرارت زیادی روبرو هستید از نوع نسوز آن‌ها استفاده کنید ودر سایر موارد از نوع معمولی استفاده کنید. 

انعطاف‌پذیری و ارزان  بودن از مزایا و پایین بودن استقامت مکانیکی از معایب آن‌ها است. برای عبور سیم از این لوله‌ها از فنر سیم کشی استفاده می‌شود.

 

این لوله‌ها به دلیل انعطاف‌پذیری برای ارتباط لوله‌های فولادی با تابلوهای برق یا ارتباط تخته کلمپ موتور با تابلو برق و در حالت کلی برای محل‌هایی که دارای خم دشوار است به صورت توکار یا روکار استفاده می‌شود. امروزه از این لوله‌ها در لوله کشی سیستم دوربین مدار بسته نیز استفاده می‌شود. مثلاً در ارتباط بین جعبه تقسیم دوربین و خود دوربین.

تصویر 1- نمونه لوله‌گذاری برق